Alıntı #1

..."Nasıl acımam? Bir insanın yarısı olmanın ne demek olduğunu biliyorum, acımamam mümkün değil." 

"Siz farklısınız,sizin de tuhaf bir yanınız var, ama iyisiniz."  

"Bunun üzerine iyi Medardo şöyle dedi: "İkiye bölünmüş olmanın iyi tarafı şu ki Pamela, yeryüzündeki her erkeğin, her kadının, her şeyin kendi eksikliği konusunda duyduğu acıyı anlıyorsun. Bütünken anlamıyordum, dört bir yana ekilen acıların, yaraların arasında, bütün olmayan birinin inanma yürekliliğini gösterebileceği bir ortamda sağır, iletişimsiz deviniyordum. Sadece ben değil Pamela, ben bölünmüş, parçalanmış bir varlığım, ama sen de, herkes de. Artık ben daha önce, bütünken tanımadığım bir kardeşliğe sahibim, yeryüzündeki bütün sakatlıklarla, eksikliklerle kardeşim. Benimle gelecek olursan Pamela, herkesin derdiniz acısını çekmeyi, başkalarının derdini giderirken kendi derdini gidermenin yolunu öğrenirsin."...

Italo Calvino (İkiye Bölünen Vikont (s,76))